Als je iemand naar een beschrijving zijn jeugd vraagt dan zal het antwoord vaak iets zijn wat neerkomt op een fijne of normale jeugd. Voor mij geldt dat zeker ook maar je hoeft niet ver om je heen te kijken om te realiseren dat zo’n fijne of normale jeugd helemaal niet zo gebruikelijk is.

In Engeland bijvoorbeeld, waar ik 9 jaar heb gewoond, zijn 1,3 miljoen kinderen afhankelijk van dagelijkse gratis school meals. Voor de meeste kinderen is dat, vanwege de financiële situatie van hun familie, ook vaak de eerste en de enige (voedzame) maaltijd van de dag.

Ik realiseer me dan ook dat wat ik als normale jeugd beschouw, namelijk het volgen van onderwijs, spelen en sporten, het opdoen van ervaringen op allerlei gebieden en je kunnen ontplooien, eigenlijk iets heel bijzonders is. Iets wat je ieder kind gunt. Zeker als ouder van twee kinderen besef ik dat de basis gelegd wordt in je jongste jaren en zo bepalend is voor de rest van je leven.

Vandaar ook dat ik altijd met veel interesse luisterde naar de reisverhalen van Marieke. Maar ook van dichtbij meemaakte hoe bij haar het idee ontstond om blijvend bij te willen dragen aan de scholing en opvang van kansarme kinderen in India.

Als bedrijfseconoom, met jarenlange ervaring in de financiële dienstverlening, hoop ik op mijn manier te kunnen bijdragen aan het realiseren van deze ambitie.